پولس این نامه را به دوست خود به نام تیتوس نوشت. تیتوس یاور پولس بود. او به پولس کمک کرده بود که خبر خوش عیسی را به مردم بگوید. حالا او در جزیره ای به نام کرت زندگی می کرد. بسیاری از مردم در کرت پیام مربوط به عیسی را باور کردند. اما رهبران کافی برای کمک به رشد آنها وجود نداشت.

 

پولس این نامه را نوشت تا به تیطوس بگوید که برای تقویت کلیسا* چه باید بکند. او بسیاری از همان چیزهایی را که به تیموتا گفته بود به او گفت. پولس به تیطوس گفت که در هر کلیسا رهبرانی را منصوب کند. اما او باید مراقب باشد. آنها باید مردان خوبی باشند. آنها نباید بدخلقی داشته باشند یا حریص باشند. آنها باید به خدا و حقیقت در مورد عیسی وفادار باشند. [۱]

 

اما همه مردم کرت از عیسی پیروی نمی کردند. برخی از معلمان حقیقت را نمی گفتند. این معلمان دروغین مشکل ساز بودند. بنابراین پولس به تیطوس گفت که آنها را مجبور به توقف کند.

 

پولس از تیطوس خواست تا به مردم کمک کند تا امید داشته باشند*. این امید* زمانی به وجود آمد که مردم به یاد آوردند که عیسی باز خواهد گشت. وقتی برمی گشت، همه چیز را دوباره درست می کرد. پولس همچنین از آنها خواست که آنچه را که خدا قبلاً برای آنها انجام داده بود به خاطر بسپارند. خدا آنها را نجات داده بود. او به آنها یاد می داد که چگونه زندگی خوبی داشته باشند. همه این چیزها متعلق به آنها بود. خدا این هدایا را به آنها داد زیرا او خدای فیض* بود.

 

وقتی مردم این چیزها را باور کردند، به آنها کمک کرد که امیدوار باشند*. همچنین به آنها کمک کرد تا به گونه ای زندگی کنند که خدا را خشنود کند. کارهای خوبی کردند. آنها دانستن چگونگی پیروی از عیسی را برای مردم آسان کردند.

 

تیتوس باید به همه در کلیسا آموزش دهد*. او باید به مردان مسن و جوان آموزش دهد. او باید به زنان مسن تر آموزش دهد و آنها باید به زنان جوان آموزش دهند. آن وقت همه مردم مواظب خواهند بود که کارهای خوب را انجام دهند. [۲]

 

برخی از بخش‌های نامه از تیتوس خواسته شد تا کارهای دشواری انجام دهد. وقتی معلمان دروغین مشکل ایجاد کردند، تیتوس باید جلوی آنها را بگیرد. او باید به هر کسی که سعی می کند مردم را به گروه های کوچک خود جدا کند هشدار دهد. بیش از یک بار به او هشدار دهید. پس از آن، با او کاری نداشته باشید. [۳]

 

پولس اینها را به تیطوس گفت تا به او کمک کند همانطور که به کلیسا کمک می کرد*. او می‌خواست تیتوس کارهای خوبی را که خدا انجام داده بود به خاطر بسپارد. او خدای بزرگ ما بود، کسی که ما را نجات داد. او ما را انتخاب کرد تا مال خودش باشیم. وقتی این چیزها را به یاد می آوردیم، می خواهیم زندگی خوبی داشته باشیم. [۴]

 

اکنون فیض خدا ظاهر شده است. به لطف خود، خداوند برای نجات همه مردم پیشنهاد می کند. فیض او به ما می آموزد که به راه های بی خدا و خواسته های گناه آلود نه بگوییم. ما باید خودمان را کنترل کنیم. ما باید آنچه را که درست است انجام دهیم. ما باید در دنیای امروز زندگی خوبی داشته باشیم. این گونه باید زندگی کنیم که منتظر امید مبارکی هستیم که خداوند به ما داده است. ما منتظریم تا عیسی مسیح در جلال خود ظاهر شود. او خدای بزرگ و نجات دهنده ماست.» [۵]

 

[۱] تیتوس ۱: ۵-۹

[۲] تیطوس ۳: ۸

[۳] تیتوس ۱۰:۳

[۴] تیتوس ۱۵:۲-۱۴

[۵] تیتوس ۱۱:۲-۱۳