پولس این نامه را به گروهی از افرادی که از عیسی پیروی کردند نوشت. آنها در محلی به نام غلاطیه زندگی می کردند. پل در یکی از سفرهای خود از آن منطقه دیدن کرده بود. او به آنجا رفت تا درباره عیسی به مردم بگوید. هنگامی که او داستان را به آنها گفت، بسیاری از مردم به عیسی ایمان آوردند. اکثر اولین افرادی که از عیسی پیروی کردند، یهودی بودند*. اما اکنون بسیاری از مردمی که یهودی نبودند شروع به پیروی از عیسی کردند. پس از خروج پولس از غلاطیه، معلمان دروغین آمدند. آنها فکر می کردند که مسیحیان جدید نباید فقط به عیسی ایمان داشته باشند. آنها نیز باید یهودی شوند*. بنابراین سعی کردند این چیزها را به مردم بیاموزند. آنها گفتند که مردم باید از آداب و رسوم یهودیان پیروی کنند*. آنها نیاز داشتند قوانینی را که خدا به یهودیان داده بود* نیز حفظ کنند. اگر این کارها را نمی کردند، خدا قبول نمی کرد. آنها حق با خدا نخواهند داشت.

 

پولس در مورد معلمان دروغین شنید. به همین دلیل این نامه را نوشت. او می خواست غلاطیان بدانند که این معلمان از جانب خدا نیستند. آنچه آنها گفتند اشتباه بود. بیشتر نامه به غلاطیان می گوید که چرا این معلمان اشتباه می کردند.

 

او با گفتن چند چیز بسیار سخت شروع کرد. او به آنها گفت که این معلمان جدید به آنها کمک نکرده‌اند تا انجیل* را بهتر بشناسند. در عوض، آنها را وادار کرده بودند که انجیل را پشت سر بگذارند. افرادی که ایده های جدید را آموزش می دادند، اگر نظر خود را تغییر نمی دادند، نفرین می شدند. [۱] آنچه گفتند از جانب خدا نبود.

 

هیچ کس با اطاعت از قانون خود را با خدا درست نمی کند. خدا به یهودیان* قانون داد تا از آنها محافظت کند. او می خواست که گوش کنند و از او اطاعت کنند. وقتی آن کارها را انجام دادند، خداوند به آنها زمینی داد. او آنها را از دشمنانشان محافظت کرد. اما وقتی از آن قوانین پیروی نکردند، سرزمین خود را از دست دادند. و دشمنان آنها را بردند. قانون در داخل آنها را تغییر نداد. این فقط به آنها نشان داد که چگونه باید عمل کنند. اما آنها نتوانستند تمام قوانینی را که خدا به آنها داده بود حفظ کنند. شریعت نمی توانست آنها را از گناهشان رهایی بخشد*. فقط می توانست به آنها بگوید چه چیزی درست است و چه چیزی اشتباه است.

 

تنها راهی که قانون می تواند به مردم کمک کند این است که همه آن را حفظ کنند. آنها باید تمام قانون را در هر لحظه رعایت کنند و هرگز از رعایت آن کوتاهی نکنند. هنگامی که آنها از قانون اطاعت نکردند، تحت نفرین* قانون قرار گرفتند.

 

به همین دلیل بود که داستان عیسی خبر خوبی بود. خدا پسرش را فرستاد. او تحت قانون به دنیا آمد. او آمد تا مردم را تحت نفرین* قانون نجات دهد. [۲] او این کار را با گرفتن نفرین بر خود انجام داد. او بر روی صلیب مرد *. عیسی مرد تا مجازات راههای شیطانی ما را بگیرد. همه مردمی که به او ایمان آوردند دیگر تحت لعنت* قانون نبودند. آنها از قانون آزاد بودند. آنها آزاد بودند که راه عیسی را دنبال کنند.

 

مردمی که از عیسی پیروی کردند تحت شریعتی که خدا به یهودیان داده بود * نبودند. اما آنها "قانونی" داشتند که باید رعایت کنند. این "قانون مسیح" بود. [۳] روح القدس* آنها را به محبت همسایه خود هدایت می‌کند. [۴] آنها آزاد بودند. آنها برده امیال و خواسته هایی که باعث گناه آنها می شد نبودند. آنها می توانند افراد عاشق، مهربان و خویشتن داری باشند. پولس این چیزها را میوه روح نامید. این روح القدس بود که باعث شد این چیزهای خوب در افرادی که از عیسی پیروی می کردند رشد کند. [۵] این زندگی جدیدی بود که عیسی به آنها داد. این زندگی عیسی بود که در آنها زندگی می کرد.

 

همه اینها به مردمی رسید که با ایمان زندگی می کردند*. آنها به عیسی ایمان آوردند. آنها معتقد بودند که آنچه عیسی گفت درست است. آنها معتقد بودند که عیسی به تمام وعده های خود به آنها عمل خواهد کرد. آنها معتقد بودند که آنچه عیسی برای آنها بر روی صلیب انجام داد کافی است.

 

غلاطیان مجبور نبودند یهودی شوند تا حق با خدا باشند. وقتی به عیسی ایمان آوردند، بخشی از خانواده خدا شدند. [۶] آنها برده قانون نبودند. آنها پسران و دختران خدا بودند.

 

پولس نامه را با یک برکت به پایان رساند.

 

[۱] غلاطیان ۹:۱

[۲] غلاطیان ۱۳:۳

[۳] غلاطیان

[۴] غلاطیان ۱۳:۵-۱۵

[۵] غلاطیان ۲۲:۵-۲۴

[۶] غلاطیان ۴:۴-۷